Marianna Antonakaki

Ο Τροχός των Συναισθημάτων, αποτέλεσε την επιστημονική βάση για τη δημιουργία κάθε ιστορίας και των χαρακτήρων τους, ως ο επιστημονικός καμβάς για την ενίσχυση του αυθορμητισμού, της εξοικείωσης και συνάμα για την ενίσχυση της επίγνωσης των συναισθημάτων. Ο στόχος μου ήταν τα παιδιά και οι μεγάλοι να καταλαβαίνουν τι νιώθουν και αντιληφθούν πως τα συναισθήματά μας ρυθμίζονται.

Ο σκοπός του Τροχού των Συναισθημάτων της Gloria Willcox, είναι να βοηθήσει τα άτομα να αναπτύξουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν και να μπορούν διατυπώνουν τα συναισθήματά τους.

Αποτελείται από δύο εξωτερικούς ομόκεντρους κύκλους και έναν εσωτερικό κύκλο με πέντε τομείς. Κάθε τομέας χαρακτηρίζεται με το όνομα ενός θεμελιώδους συναισθήματος, όπως έξαλλος – πολύ θυμωμένος, λυπημένος, φοβισμένος, χαρούμενος, ισχυρός – δυνατός και ειρηνικός – γαλήνιος.

Τα δευτερεύοντα συναισθήματα που συνδέονται με τα πρωτεύοντα συναισθήματα αναδύονται στους περιφερειακούς δακτυλίους. Ο τροχός, σύμφωνα με τα επιστημονικά ευρήματα, έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του στο πλαίσιο της συμβουλευτικής σχέσης ανάμεσα σε έναν θεραπευτή κι ένα συμβουλευομένο, σχετικά με τις διαδικασίες αναγνώρισης, άρθρωσης, υπόστασης και μετουσίωσης συναισθημάτων.

«Η δημιουργικές εφαρμογές της επιστήμης της  ψυχοθεραπείας έχουν την ίδια ποιότητα στα αποτελέσματα τους, αν όχι κατά περίπτωση ουσιαστικότερα με τις γνωσιακές προσεγγίσεις, καθώς η χρήση ζωγραφικής, πηλού, κίνησης, ή οι θεραπευτικές ιστορίες, επιτρέπουν στο συμβουλευόμενο να πλαισιώσει όσα λέει και με την ισχυρή έκφραση του ασυνείδητου επιπέδου που πλαισιώνει το πρόβλημα, αλλά μαζί αναδύει και τη λύση. Μια λύση όχι γενική, και κοινή για όλους, αλλά την ιδιανική λύση, για τον κάθε άνθρωπο, όπως εκείνος ασυνείδητα έχει εκφράσει.

Με τη δημιουργικότητα στη θεραπευτική διαδικασία, το άτομο μεταμορφώνεται σε ένα καλλιτεχνικό μέσο, που λέει τις αλήθειες του· μπορεί να είναι αποθαρρυντικό, ταραχώδες,  άλλοτε επίμονο, κουρασμένο  ή λειαντικό μερικές φορές, άλλες φορές πιο υποτονικό κι άλλες εξαιρετικά δυναμικό κι εμπνευσμένο, (Zinker, 1978).

Επιπλέον, πολλοί επιστήμονες, ψυχολόγοι, θεραπευτές και ψυχίατροιι έχουν μελετήσει  και καταγράψει για τον παραλληλισμό ανάμεσα σε ένα χρώμα και ένα συναίσθημα.

Ο Αμερικανός καθηγητής ψυχιατρικής, Robert Plutchick έχει συμβάλει ιδιαίτερα στη μελέτη της περιγραφής των συναισθημάτων μέσω του χρώματος. Σύμφωνα με τη θεωρία του, τα συναισθήματα μπορούν να παρομοιαστούν με χρώματα στο ότι ορισμένα συναισθήματα θεωρούνται πρωταρχικά, ενώ άλλα είναι δευτερεύοντες και σύνθετοι συνδυασμοί των πρωταρχικών (Plutchick, 1980).

Στη διαδικασία δημιουργίας του οπτικού και άρα βοηθητικού στην κατανόηση χάρτη, που είναι γνωστός ως ο “Τροχός των Συναισθημάτων”, η Gloria Willcox έβαλε έξι συναισθήματα στον κεντρικό κύκλο χρησιμοποιώντας τα έξι βασικά χρώματα.

Αυτά τα συναισθήματα, προκύπτουν από τα τέσσερα ευρέως αναγνωρισμένα θεμελιώδη συναισθήματα: θυμός, λύπη, χαρά και φόβος.

Η Willcox, για να διατηρήσει τη συναισθηματική ισορροπία μεταξύ αυτών που θεωρούσε ως κυρίως θετικά συναισθήματα και εκείνων που είναι συνήθως δύσκολα κι εσφαλμένα αποκαλούμε αρνητικά, διεύρυνε τον ορισμό του «χαρούμενος» για να συμπεριλάβει τις έννοιες «κεφάτος», «ισχυρός – δυνατός » και «ειρηνικός – γαλήνιος».

Ο Τροχός των Συναισθημάτων ταξινομεί τα ακόλουθα χρώματα ως εξής: το κόκκινο χρώμα αντιπροσωπεύει τον έντονο θυμό.

το πράσινο αντιπροσωπεύει «την ισχύ και τη δύναμη ως συναίσθημα το πορτοκαλί αντιπροσωπεύει το φόβο; Το μωβ αντιπροσωπεύει τη λύπη. το μπλε αντιπροσωπεύει ειρηνικό και γαλήνιο αίσθημα, ενώ τοι κίτρινο αντιπροσωπεύει τη χαρά.

Από αυτά τα έξι θεμελιώδη χρώματα και συναισθήματα αναδύονται λέξεις που οριοθετούν δευτερεύοντα συναισθήματα που σχετίζονται με τα βασικά συναισθήματα όπως αυτά απεικονίζονται στο κέντρο του κύκλου. Οι εξωτερικοί κύκλοι αποδίδονται χρωματικά με σταδιακή μείωση της έντασης, χρησιμοποιώντας σύνθετα στοιχεία των κεντρικών κύκλων.

Ακριβώς όπως ένας δημιουργός, ένας καλλιτέχνης εξετάζει μια ποικιλία αποχρώσεων και συνδυασμών χρωμάτων όταν ζωγραφίζει μια εικόνα, έτσι κι εμείς μπορούμε επίσης να αναπτύξουμε την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τα θεμελιώδη εσωτερικά συναισθήματα ως διαρκώς διευρυνόμενους κύκλους αλληλένδετων συναισθημάτων με διαφορετική ένταση και συνθετότητα.

Αυτή η προσέγγιση μπορεί να μας βοηθήσει να επικοινωνήσουμε με τους συμβουλευόμενούς μας, ειδικά αν είναι παιδιά κι έφηβοι, αλλά και ενήλικες, σχετικά με τα συναισθήματά τους, με σκοπό να τους ενισχύσουμε ώστε να αναγνωρίσουμε μαζί  τα πολυάριθμα μείγματα χρωμάτων και άρα συναισθημάτων που παίζουν, στην ψυχή τους.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας, οι θεραπευτές έχουν συχνά παρατηρήσει ότι τα άτομα φαίνεται να στερούνται επαρκούς λεξιλογίου για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Κι αυτό δε σχετίζεται, ούτε με το μορφωτικό επίπεδο ούτε με την άνεση λόγου, ίσως ενίοτε με το αναπτυξιακό κι ηλικιακό στάδιο ενός παιδιού κι αυτό κυρίως σε ότι αφορά τη λεκτική έκφραση.  Κυρίως όμως συνδέεται με το Mindset, ότι δεν είναι αρκετά ώριμο, δυναμικό ή εντάξει να μιλάμε για το πώς νιώθουμε.

Συχνά, τα συναισθήματα και τα δεν εκφράζονται ή συζητούνται εύκολα μέσα στις οικογένειες, πολύ περισσότερο στο σχολείο, τις παρέες ή το εργασιακό περιβάλλον..

Σύμφωνα με το “Rracket Theory” (Erskine & Zalcman, 1979), το επιτρεπτό φάσμα έκφρασης των συναισθημάτων μέσα στις οικογένειες είναι  περιορισμένο.

Έτσι, ξεκινώντας από μικρή ηλικία, αναπτύσσουμε την ικανότητα να περιορίζουμε την έκφραση συγκεκριμένων συναισθημάτων που διαισθητικά θεωρούμε ότι είναι ακατάλληλα μέσα στην οικογένειά μας, δύσκολα ή ντροπιαστικά.

Στη συνέχεια, η ικανότητά μας να αρθρώνουμε ή να μεταφέρουμε τα συναισθήματά μας διακυβεύεται σοβαρά κι εν τέλει ατονεί.

Πολλά άτομα δυσκολεύονται να διατυπώσουν ακριβώς πώς αισθάνονται. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούν συχνά αμφίσημους ή ασαφείς όρους όπως “κάτι καλό” ή “κάτι κακό”, “ο.κ.” ή  “όχι -o.k”, “καλύτερα” ή “χειρότερα”, “θετικό ή αρνητικό”.

Σε αυτό το Project κινηθήκαμε με την πρόθεση να  ανακαλύψουμε τα συναισθήματα και τις συνδέσεις τους με τις συμπεριφορές.  ως μια ευεργετική πηγή για τη δημιουργία καινοτόμων προσεγγίσεων για τη μετάδοση της ανάγκης για επίγνωση των συναισθημάτων και την επέκταση της ικανότητάς μας  αυτής να εντοπίζουμε λύσεις και  νέες δυνατότητες στην επικοινωνία σε επίπεδο συναισθημάτων.

Ο Τροχός των συναισθημάτων μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα χρήσιμο εργαλείο για άτομα που επιδιώκουν να ενισχύσουν το συναισθηματικό τους λεξιλόγιο αλλά κυρίως τη συναισθηματική τους επίγνωση.

Οι εκφράσεις των συναισθημάτων γίνονται πιο αυθόρμητες και ευφάνταστες καθώς διευρύνεται το λεξιλόγιό μας. Η ενισχυμένη επάρκεια στο λεξιλόγιο των συναισθημάτων προσδίδει επίσης την ικανότητα για πιο βαθιά διαπροσωπική δέσμευση κι άρα οδηγεί σταδιακά στην αυτογνωσία.

Γιατί επιλέγουμε ιστορίες για να πούμε την αλήθεια μας

Η μαγεία των ιστοριών, ως ένα ταξίδι για την συναισθηματική επίγνωση και την ψυχοσυναοσθηματική ανάπτυξη.

Τα παιδιά έχουν μια έμφυτη αγάπη και προτίμηση για ιστορίες, για αφηγήσεις πλεγμένες με χαρακτήρες, περιπέτειες και αληθινά μαθήματα ζωής. Αυτή η προτίμηση τους για τις ιστορίες έχει τις ρίζες της σε γνωστικές θεωρίες της επιστήμης της Ψυχολογίας, που δείχνουν ότι οι ιστορίες αντηχούν βαθιά στα μυαλά τους, επηρεάζοντας τη συναισθηματική τους ανάπτυξη καθώς και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.

Γιατί τα παιδιά αγαπούν τις ιστορίες;

Η επιστήμη προτείνει ότι η αφήγηση εμπλέκει διάφορες γνωστικές διαδικασίες, πυροδοτώντας τη φαντασία και αλλά και τη δημιουργική περιέργεια. Οι ιστορίες αιχμαλωτίζουν το παιδί  γιατί το μεταφέρουν σε μαγικούς κόσμους, επιτρέποντας τη διαφυγή από την πραγματικότητα ενώ διευκολύνουν τις συναισθηματικές συνδέσεις με τους χαρακτήρες. Νευρολογικές μελέτες δείχνουν ότι η πλοκή των ιστοριών ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ενσυναίσθηση, τη θεωρία του νου και τη συναισθηματική επεξεργασία. Όταν τα παιδιά σχετίζονται με τα συναισθήματα ή τις προκλήσεις και τα προβλήματα ενός χαρακτήρα, βιώνουν την ενσυναίσθηση, ενισχύοντας τη συναισθηματική επίγνωση και την κοινωνική κατανόηση, προβολικά αλλά σωματικά, το ζουν όντως.

Επιπλέον, οι ιστορίες χρησιμεύουν ως ένας πανίσχυρος αγωγός για τη μετάδοση ουσιαστικών μηνυμάτων. Τα σημαντικά νοήματα που μεταφέρονται μέσω αφηγήσεων τείνουν να παραμένουν περισσότερο στη μνήμη ενός παιδιού σε σύγκριση με τη θεωρία και την κοινή διδακτική διδασκαλία. Η χρήση συμβολισμών και αλληγοριών στην αφήγηση παραμυθιών προσφέρει στους θεραπευτές και τους συμβούλους έναν γόνιμο και πλούσιο καμβά  για την αντιμετώπιση των ψυχολογικών και συναισθηματικών αναγκών στα παιδιά. Τα μεταφορικά στοιχεία και οι παρομοιώσεις επιτρέπουν την εξερεύνηση πολύπλοκων συναισθημάτων και αφηρημένων εννοιών σε ένα ασφαλές, μη απειλητικό περιβάλλον, ενώ δυναμώνουν τη Φαντασία. Η θεραπευτική αφήγηση ενθαρρύνει τον αυτοστοχασμό, βοηθώντας στη διορατική επίλυση προβλημάτων και στη συναισθηματική ρύθμιση.

Η δημιουργικότητα που είναι εγγενής στην αφήγηση των ιστοριών παίζει επίσης κεντρικό ρόλο. Μέσα από ευφάνταστα παραμύθια, τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται πρωτοποριακά “out of the box”, ενισχύοντας τις δεξιότητές τους στην επίλυση προβλημάτων και ενισχύοντας την καινοτόμο σκέψη. Ο ανοιχτός χαρακτήρας των ιστοριών ενθαρρύνει τα παιδιά να εξερευνήσουν πολλαπλές προοπτικές, καλλιεργώντας τη γνωστική ευελιξία και την προσαρμοστικότητα.

Η συναισθηματική ρύθμιση είναι ένα άλλο ουσιαστικό πλεονέκτημα της αφήγησης. Οι χαρακτήρες στις ιστορίες συχνά αντιμετωπίζουν προκλήσεις, αποτυχίες και σκαμπανεβάσματα, κι εν τέλει θριάμβους ίσως, αντικατοπτρίζοντας καταστάσεις της πραγματικής ζωής. Οι χαρακτήρες αυτοί, όντας παρόντες στην πλοκή, περιηγούνται στα υψηλά και χαμηλά επίπεδα των συναισθημάτων και βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν και να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα δικά τους συναισθήματα. Οι ιστορίες παρέχουν μια πλατφόρμα στα παιδιά ώστε να αναγνωρίζουν, να εκφράζουν και να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους, συμβάλλοντας στη συναισθηματική τους ανθεκτικότητα.

Επιπλέον, ο δεσμός που δημιουργείται με τους χαρακτήρες της ιστορίας καλλιεργεί μια αίσθηση συντροφικότητας και ταύτισης. Τα παιδιά συνδέονται βαθιά με τους πρωταγωνιστές, συμπάσχουν με τον αγώνα τους και τις προσπάθειές τους και χαίρονται για τις νίκες τους. Αυτός ο συναισθηματικός δεσμός ενσταλάζει την αίσθηση του ανήκειν και της επιβεβαίωσης στο μυαλό των νέων, καλλιεργώντας τη συναισθηματική τους ευημερία.

Στην ουσία, οι ιστορίες χρησιμεύουν ως αγωγός για συναισθηματική ανάπτυξη, γνωστική ανάπτυξη και δημιουργική εξερεύνηση στα παιδιά. Η έντεχνη προσθήκη του συμβολισμού, της δημιουργικότητας και της συναισθηματικής επίγνωσης μέσα στις αφηγήσεις θέτει τα θεμέλια για διορατική επίλυση προβλημάτων, καλλιεργώντας μια γενιά ικανή στην πλοήγηση στις πολυπλοκότητες της ζωής με ενσυναίσθηση, ανθεκτικότητα και φαντασία.

Οι ιστορίες μας μετράνε

Οι ιστορίες που λέμε είναι οι ιστορίες που ζούμε.
Κάθε ιστορία που ένας από μας αποφασίζει να μοιραστεί για τον εαυτό του αντανακλά την κοσμοθεωρία του καθώς και τις του.

Αντλώντας από τη βαθιά εμπειρία μου στη συγγραφή  και την αφήγηση, είμαι ακράδαντα πεπεισμένη ότι οι ιστορίες λειτουργούν ως η πιο περιεκτική και αναστοχαστική προσέγγιση για να παρακινηθούν άτομα κάθε ηλικίας ώστε να επανεκτιμήσουν την αίσθηση της κατεύθυνσης και του σκοπού μέσα στην Ψυχή τους, να κατανοήσουν που βρίσκονται και τι διαθέτουν αλλά και που θέλουν να μετακινηθούν και τι άλλο χρειάζεται να αποκτήσουν. Είναι ο φιλελεύθερος ίσως τρόπος να επιλέξει κάποιος πώς θα διευρύνει τους ορίζοντές του, και πως θα συνδεθεί με το mindset του “διαθέτω όσα εφόδια χρειάζομαι” για κάνω τις αλλαγές που επιθυμώ.

Η έκφραση των συναισθημάτων, η κατανόηση των συναισθημάτων, η αντιμετώπιση και η ρύθμιση των δύσκολων συναισθημάτων καθώς και, μερικές φορές, η ικανότητα να πούμε «όχι», αποτελούν ένα παράδειγμα της έννοιας ελευθερίας που δίνει μια ιστορία σε ένα παιδί. Δε μπορούμε να κλείσουμε τα συναισθήματα, δε μπορούμε να τα αποσυνδέσουμε, μπορούμε όμως να μάθουμε από αυτά, να ακούσουμε τι λέει το σώμα μας, να κρίνουμε τι μας χρειάζεται αλλά και τι δε θέλουμε άλλο στη ζωή μας.

Δεν παίρνουμε αποφάσεις με τη λογική.
Μα με το συναίσθημα.
Με τη λογική τις υλοποιούμε.
…Και έτσι το να δώσουμε αξία στις αποφάσεις και να είμαστε συνεπείς στον εαυτό μας, είναι κάτι γενναίο, αγκαλιάζοντας τα θετικά συναισθήματά μας αλλά και την ευαλωτότητα που φέρνουν τα δύσκολα.

Λίγα Λόγια για την Μαριάννα Αντωνακάκη

Η Μαριάννα Αντωνακάκη είναι η ιδρύτρια του NowLetsPlay®TM, ενός ολοκληρωμένου Συνθετικού Μοντέλου, για παιδιά, για τη γονική μέριμνα και συμβουλευτική καθώς και τοι εκπαιδευτικό πρωτόκολλο αναγνωρισμένο και κατοχυρωμένο ως αυθεντική μέθοδος και έρευνα στον τομέα της Συμβουλευτικής  με εστίαση στο Παιχνίδι και τη Νευρογλωσσολογία (Αρ. Πιστοποιητικού 00003709405, Intellect Property Registrar).
Είναι Εκπαιδεύτρια & Σύμβουλος Leadership &  Mindset καθώς και Στρατηγικός Εταίρος της Διεθνούς Πιστοποίησης για Business Coaches & Consultants στο πρόγραμμα The SFM MINDSETMAPS®TM, για Ελλάδα και Κύπρο.
Είναι συνεργάτης της  StartUp HIVE, καθώς και αδειοδοτημένη σύμβουλος Metapreneurship, (Institute of Digital Finance).
Είναι επίσης πιστοποιημένη και πιστοποιημένη Σύμβουλος Design Thinking, Stanfort University.
Η Μαριάννα είναι υπότροφος Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Derby στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή της σταδιοδρομία ως απόφοιτος του Τμήματος Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου ΕΚΠΑ στην Αθήνα.
Ωστόσο, η αγάπη της για την Επικοινωνία, τις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες άλλαξαν πολύ γρήγορα την κατεύθυνση της πυξίδας της σε επαγγελματικό και πανεπιστημιακό επίπεδο.
Απέκτησε Bachelor of Arts in Interior Design από το Middlesex University ενώ ταυτόχρονα άρχισε να γράφει άρθρα και να ηγείται  τμημάτων επικοινωνίας σε εταιρείες.
Στα 20 χρόνια που ακολούθησαν επαγγελματικά, η Μαριάννα έχτισε μια σημαντική καριέρα στα Μέσα,  στο Cigar Mag, στο περιοδικό Men’s Arena, ως αρχισυντάκτρια και διευθύντρια σύνταξης, καθώς και αρθρογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες (ΒΗΜΑ, Καθημερινή, Ημερησία, Epsilon, L’Officiel Homme κ.λπ.) καθώς και στο Δελτίο Ειδήσεων του STAR  αλλά και στο ραδιόφωνο για 35 περιφερειακούς σταθμούς και 2 ραδιοφωνικούς σταθμούς της Κύπρου.
Μαζί, η μητρότητα ως το μεγαλύτερο βιωματικό δώρο καθώς και η παγκόσμια οικονομική κρίση αναδιοργάνωσαν την επαγγελματική της κατεύθυνση για δεύτερη φορά. Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Santa Cruz την πιστοποίησε ως Global NLPTrainer & Consultant, ενώ είναι  πιστοποιημένη NLP New Code Certified Practitioner, (ITA) καθώς και Ericksonian Hypnosis Certified Expert.
Την τελευταία δεκαετία, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές σε Θεραπευτικά Πρωτόκολλα για την Ψυχική Υγεία Βρεφών και τον Υγιή Συναισθηματικό Δεσμό  (First Play in TherapyDiploma (FAIMH) με επιβλέπουσα τη  Dr. Janer Courney.
Είναι κάτοχος PGDip in Play Therapy (PTi), ενώ είναι ενεργό εποπτευόμενο μέλος του Play Therapy, καθώς και Certified Counselor for Infants’ & Toddlers’ Clinical Diagnosis (DC USA).
Η Μαριάννα  είναι σύμβουλος και εκπαιδεύτρια πρόληψης μετατραυματικού Στρες (PTSD) από τη Meta International Inc, πιστοποιημένη IEMT Trauma Therapist και μέλος της International Association for Eye Movement TraumaTherapy, είναι Story Play® Ericksonian Non-Directive Model for Play, Practitioner, Circle Of Security Model Πιστοποιημένη Σύμβουλος  και Πιστοποιημένος Mental Health Facilitator (MHF NBCC).
Είναι μέλος του Mental Space Psychology και εξειδικευμένη Σύμβουλος Social Panorama, για Οικογενειακή Συμβουλευτική αλλά και την Εκπαίδευση (SOMSP).
Κατέχει επίσης Δίπλωμα PhotoTherapy & PhotoArt Therapy από το Πανεπιστήμιο Robert Gordon του Aberdeen, στη Σκωτία.
Επίσης είναι εκπαιδευμένη και πιστοποιημένη στο RETaC Model (Relationship Therapy and Coaching) για τη διαχείριση Συναισθημάτων και Σχέσεων.
Είναι ενεργή Σοροπτιμίστρια, Παγκόσμια Οργάνωση για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών και η Προάσπιση των Δικαιωμάτων των Γυναικών και των Παιδιών, καθώς και η Επιστημονική Σύμβουλος της οργάνωσης StrongerTogether «MAZI PIO DYNATES» και Δημόσια Ομιλήτρια.
Το όραμά της είναι να διασφαλίσει το Παιχνίδι ως δικαίωμα για κάθε παιδί και να καθιερώσει το Play in Business ως μέσο ενδυνάμωσης της καινοτόμου σκέψης και υποστήριξης των Επιχειρήσεων με σκοπό την εξισσορόπηση της καινοτομίας και της τεχνολογίας στη Συμβουλευτική Leadership & Business μαζί με το Creative Problem Solving.
Έχει εκδώσει πέντε επιστημονικά ηλεκτρονικά βιβλία για παιδιά και νεογνά και 7 ηλεκτρονικά βιβλία που περιέχουν παραμύθια για παιδιά και ενήλικες.
Μιλάει άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και με μέτρια την ιταλική γλώσσα ενώ συνεχίζει γράφει παιδικά παραμύθια με έμφαση στην αυτοπραγμάτωση.
Είναι επίσης ενεργή συγγραφέας άρθρων και εκπονεί επιστημονικές έρευνες.

Επικοινωνήστε μαζί της:
[email protected]
[email protected]

nowletsplay.com
gr.mindsetmaps.com
polypreneurs.gr